“De vrouw van de dokter” speelt zich af in Ardèche en is het eerste boek dat Rinell schreef onder de naam NINA&TOMMY. Haar hond STARCK heet in het boek Tommy. Op deze blog kunt u korte passages uit het boek lezen. Bestellen kan natuurlijk ook bij Bol.com en natuurlijk is het te koop in L’Xpérience‘

De tijd verstreek langzaam. Koud, uitgehongerd en uitgedroogd stond ze daar maar. De bekkenkantelingen kon ze niet meer maken. Haar billen lagen open van de beweging tegen de oneffen rotswand. De opgedoogde kots rook onverdraaglijk. Haar gijzelneemster liet zich al twee dagen niet meer zien. Lotte telde de dagen door het weinige licht dat door de kleine raampjes op de tweede etage naar binnen kwam. Smerige vliegen die het begin van deze winter hadden overleefd zoemden om het geronnen bloed op haar hoofd en nek waar klaarblijkelijk een grote wond zat. De hoofdpijn nam een beetje af maar de wond begon te ontsteken. Ze rook de pus en voelde de warme opgezwollen huid in haar nek en op haar achterhoofd. Ze pijnigde haar hersenen met de vraag waarom ze hier was opgesloten en door wie. Het enige dat ze wist was dat het een vrouw was die Frans sprak als moedertaal. Ze had overwogen of het de vrouw van de dokter was. Onlangs had Lotte zich in de gemeenteraad negatief uitgesproken over de vergoeding die de Zwitserse arts kreeg voor zijn wachturen in de weekeinden en de doordeweekse avonden en nachten. Een goede vriendin van de arts zat ook in de gemeenteraad en Lotte was ervan overtuigd dat deze de mening van Lotte had doorgekletst. Rob had haar nog gewaarschuwd om zich niet al te negatief te uiten omdat in het kleine dorp alle delicate informatie zo op straat kwam te liggen.  Lotte had zijn bezwaren weggewuifd. Principes waren belangrijker dan een boze mededorpsbewoner. Nu was ze daar niet meer zo zeker van. Iemand wilde wraak nemen op haar. Om geld kon het niet te doen zijn. Rob en zij hadden een leuk huis en een goed lopende chambre d’hôte, verder had zij haar salaris uit de apotheek, maar dat was ook niet om over naar huis te schrijven. Ze leidden een redelijk gewoon bestaan en gaven niet meer, eerder minder geld uit dat de meeste mensen. Ze hadden niet eens een mobiele telefoon en reden in een piepkleine Smart en Rob in de afthanse oude Renault van Danielle.

Was het vreemdelingenhaat? Alhoewel ze vond dat ze goed waren geaccepteerd in de Ardèche waren er altijd een paar van die kortzichtige echte Ardèchois die buitenlanders niet zagen zitten en alles bij het oude wilden laten blijven. Ze liet de vrouwen van het dorp in haar hoofd de revue passeren maar kon bij geen hen een aanleiding bedenken om haar te gijzelen. Zou het dan toch Monica zijn, de vrouw van de arts? Zij had echter een zwaar Zwitsers accent en dat dacht ze toch niet te hebben herkend in de scheldkanonnade van haar gijzelneemster. De gedachten van Lotte werden onderbroken door het geluid van een sleutel in het slot. Ze zette zich schrap en besloot heel goed op te letten op de lichaamshouding, lengte en manier van bewegen van de vrouw. Verder moest ze de vrouw tot spreken uitdagen!

Hoe was het ook al weer? Wil je de vorige episode teruglezen?  klik dan  HIER.