“De vrouw van de dokter”  speelt zich af  in Ardèche en is het eerste boek dat Rinell schreef onder de naam NINA&TOMMY. Haar hond STARCK heet in het boek Tommy. Op deze blog kunt u korte passages uit het boek lezen. Bestellen kan natuurlijk ook bij Bol.com en natuurlijk is het te koop in L’Xpérience.

DE OPPAS

Charlie, Chaaaaaarlieeee!!!!!

Al die stemmen, ze roepen allemaal door elkaar Charlie, Charlie. De ie is heel hoog. Snerpend gaat het door me heen. Mijn handen liggen onder mijn hoofd. Het is net of ik op een wolk lig. Ik ben gelukkig en er zijn vlinders in mijn buik. Dan is het koud, ijskoude lucht komt met een vliegende vaart op met af , het is blauw, lichtblauw en koud.

‘Patrick, er is iets dat ik met je moet bespreken’, Danielle haalde eens diep adem door haar neus en legde haar handen op haar onderbuik om haar ademhaling te voelen en zo minder nerveus te zijn. Ze vond het vreselijk moeilijk om aan haar partner te vertellen dat ze had besloten een tijdje het huis uit te gaan. Maar het leven in Marseille maakte haar depressief, verdrietig en kwaad en ze zag het gewoon niet meer zitten. Danielle had een buitenkansje op een presenteerblaadje aangeboden gekregen en wilde hier absoluut gebruik van maken. ‘Vertel maar Danielle, wat is er aan de hand lieverd?’ Patrick keek haar even vragend aan en richtte zijn ogen toen weer op de weg. ‘Ik ben met Cloë op bezoek geweest bij een vriendin van haar. Die vriendin zoekt een au pair voor haar hond voor onbepaalde tijd. Het is een chambre d’hôte in de Ardèche en precies een omgeving die mij blij maakt. Veel bos en berg en gelegen aan een rustig omhoog slingerende weg op ongeveer een kilometer van een piepklein dorpje. Tegen kost en inwoning zorg ik dan voor de hond wanneer zij en haar man aan het werk zijn. Haar man heb ik nog niet gezien die is op vakantie in Canada met familie en zij heet Lotte en lijkt een heel ontspannen vrijgevochten vrouw.’

‘Danielle is het niet een beetje gek dat mensen een oppas voor een hond willen?’ Patrick kon soms achterdochtig zijn want in de eenzaamheid van zijn lullige 3-kamer appartementje in de stad, had Danielle al meerdere malen een gek verhaal verzonnen om aandacht te krijgen. Ze socialiseerde met niemand en had alleen haar eigen hersenspinsels om zich mee bezig te houden.

‘ Nou het lijkt mij wel ok’, zei ze. ‘het is een stel zonder kinderen en ze zijn hun vorige hond een jaar geleden verloren en hebben nu een dartelende Rhodesian Ridgeback van 1 jaar oud die wordt beschouwd als baby van de familie en die volledig in de watten wordt gelegd. Hij is niet gewend om lang alleen te zijn en moet heel veel lopen. Het schijnt dat die honden 3 uur per dag beweging moeten hebben om hun energie kwijt te raken. Zij werkt in een apotheek en hij gaat waarschijnlijk een paar maanden in Nederland werken. Het zijn Nederlanders die 3 jaar geleden in Frankrijk zijn komen wonen.’

‘Maar als je in de Ardèche woont dan zie ik je dus een hele tijd niet. Hoelang gaat dat eigenlijk duren en hoe moet het dan met je doktersbezoeken? je kunt niet zomaar je therapie onderbreken Danielle, je bent in behandeling en moet wel goed voor jezelf kunnen zorgen.’ Patrick kreeg een denkrimpel tussen zijn ogen en ging onrustig aan zijn neus zitten frunniken wat hij altijd deed als hij ergens ongemakkelijk van werd.

‘Luister schat, dat komt allemaal goed. Het voorstel is dat ik daar gewoon in 1 van de hotelkamers ga wonen en omdat jij 5 dagen werkt en 5 dagen vrij bent, kom jij gewoon steeds 5 dagen bij mij logeren. Ik heb het erover gehad en je bent van harte welkom. Volgende week zondag zijn we uitgenodigd voor een Japans diner om de details te bespreken. En dat van de therapie daar hebben we het nog wel over, ik was toch al van plan om af te bouwen.’

Danielle zag de denkrimpel tussen zijn ogen verminderen. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt. Koken en eten was zijn lust en zijn leven. Met dat Japanse diner had ze hem in één keer over de drempel getrokken.